Tukkeren: mank lopen of bedachtzaam zijn
Echt vleiend was de benaming Tukker aanvankelijk niet. Volgens een veelgehoorde lezing slaat de term op gehandicapte inwoners van Twente die vroeger de gewoonte hadden om op bedevaart naar het Duitse Stadslohn te gaan. Mensen uit
\Twente die gebreken hadden aan hun benen, banjerden de grens over in de hoop genezen te worden. Om deze redenen zouden de Duitsers, die wij later weer moffen gingen noemen, de passanten daarom rond 1870 al ‘tukkers’ genoemd hebben, als een soort scheldwoord. Deze naam was ontleend aan een toenmalig werkwoord: ‘tukkeren’, wat mank lopen betekende. De stoet strompelde namelijk voorbij…
Tukkeren kan ook talmen, dralen, aarzelen of afwachten beteken, zo luidt een andere mogelijke verklaring. Deze houding van ‘de kat uit de boom kijken’ geeft de aard van de Tukker weer. Tukkers zijn in deze optiek bedachtzaam en rustig.
https://historiek.net/
