Hier;
een ontleding over t duits woord Brezeln = in Nederlands Pretzel
DE GESCHIEDENIS VAN DE PRETZEL
Noord Italië, de vroege middeleeuwen:
Het was slechts een paar weken voor kerstmis in het jaar 610. De bakkerij van het klooster was in voorbereiding voor de feestdagen. Broeder Bachman was vakkundig deeg aan het kneden voor de kerstbroden, onderwijl hij de dorpskinderen gadesloeg door het kloostervenster. Ze speelden buiten in de sneeuw, vlakbij de kloosterkapel: “Wat jammer, dat ze liever in de koude sneeuw spelen, dan dat ze binnen in de warme kapel hun gebeden leren”, dacht de monnik.
De groeiende apathie van de dorpsbevolking stemde hem droevig. “Was er maar een manier om hen terug naar de kerk te krijgen”. Broeder Bachman ging verder met zijn werk en dacht na over zijn dilemma. Toen hij klaar was met de laatste broden, werd hij, kijkend naar de resten deeg, plotseling overvallen door een zeer origineel idee. Enthousiast verzamelde hij de resten en vormde er lange slierten van, die hij daarna vouwde in een vorm, die er uit zag als de armen van een kind, kruislings op de schouders gevouwen in gebed. “Ah !!….een Pretiola !!”, verklaarde hij, hetgeen in het Latijn betekent: kleine beloning.
Hij opende het venster van de bakkerij en riep tot de kinderen: “Kom binnen, kom binnen…. zeg jullie gebeden, en ik zal jullie een Pretiola geven!” Veel overredingskracht bleek niet meer nodig te zijn. Weldra kende elk kind een gebed van buiten en ontving trots een “kleine beloning”. Naar huis rennend, vertelden de kinderen opgewonden het verhaal aan hun ouders. Het nieuws over broeder Bachman’s idee verspreidde zich als een warm vuurtje door het hele dorp en dus bezochten nu ook de ouders de kloosterkapel om een Pretiola te ontvangen.
Een paar dagen later was een kind zo trots, dat het zijn Pretiola in de kerstboom van de kapel hing en om niet achter te blijven, deden de andere kinderen hetzelfde. Snel was de hele kerstboom wonderschoon versierd met deze unieke symbolen van hun prestaties. De kerstdienst was dat jaar extra feestelijk en verlicht. De kerk was weer volop gevuld met alle dorpsfamilies. En…toen de liederlijke stemmen in een kerstlied samensmolten, glimlachte Broeder Bachman vrolijk en dankte de Heer voor de kleine beloningen.
De Pretiola vond al snel zijn weg naar Duitsland en Oostenrijk en werd het symbool van uitmuntendheid, gebruikt door de kerk om waardige verdiensten te belonen.
Door de eeuwen heen verbasterde de naam Pretiola in Pretzel en Bretzel, zoals we die heden ten dage kennen en de traditie om Pretzels in de kerstboom te hangen gaat nog steeds voor