Hoe ontstond eigenlijk in de Antieke periode het geld en het aanmunten ervan;

[Jozef.]

 
geschiedenis geld, de eerste munten

(zie voor de periode hiervoor: geschiedenis geld, primitief geld)

In het koninkrijk Lydië, gelegen in het huidige West-Turkije, werden rond 625 voor Christus voor het eerst stukjes electrum van een instempeling voorzien die een be- paald gewicht garandeerden. Aangezien electrum een natuurlijke legering van goud en zilver is waarvan de samenstelling nogal kan variëren, lag de waarde van deze gestempelde stukjes

electrum niet nauwkeurig vast. Het is niet duidelijk of deze stukjes metaal voor de handel bedoeld waren. Moderne theorieën gaan ervan uit dat deze eerste munten vanuit een militaire noodzaak geboren zijn en bedoeld zijn geweest om troepen te betalen. Later zal men ontdekt hebben dat deze gestempelde stukjes metaal ook goed bruikbaar waren bij de handel.

Al spoedig verschenen er in de Griekse wereld ook munten Griekse muntslag. In plaats van electrum werd liever zuiver zilver of zuiver goud gebruikt, omdat dan de handelswaarde van de munt beter te bepalen was. De instempeling kon nu een garantie van gewicht en gehalte worden. Aanvankelijk is deze garantie door kooplieden gegeven, maar al in de zesde

eeuw voor Christus werd dit een zaak van de overheid. Veel Griekse steden gaven zelfstandig munten uit en het knoeien met de munten werd beschouwd als hoogverraad, omdat het de belangen van de stad schaadde. De munten werden beschouwd als het visitekaartje van de staat en daarom werden de muntstempels door bekwame kunstenaars gesneden.

Zeer bekend was de zilveren Atheense tetradrachme (vanaf 500 voor Christus), die eeuwenlang een vertrouwd betaalmiddel in het gehele Middellandse Zeegebied zou blijven. De stad Athene beschikte over eigen zilvermijnen en was daarom als een van de weinige in staat tot een omvangrijke muntproductie. Een van de opvallende bijzonderheden was
dat men ook een muntreeks invoerde. Naast de basismunt van een drachme - die onderverdeeld was in 6 obolen - sloeg

men vooral de tetradrachme (= 4 drachme). Hierdoor ontstond een geldstelsel dat niet alleen bruikbaar was voor grote transacties, maar waarmee men ook op de markt boodschappen kon doen. Om de constante waarde van de tetradrachme te benadrukken, heeft men de beeldenaar van de munt eeuwen lang ongewijzigd gelaten. Wel zijn er grote stilistische verschillen aan te wijzen.

De Griekse koloniën in Italië en op Sicilië (Syracuse) sloegen eigen munten die opvallen door hun fraaie, verzorgde uiterlijk. Net als in het moederland werden vooral de beschermgoden of de symbolen van de stadstaten op de munten afgebeeld, zodat men meestal aan de afbeelding kon zien waar de munt vandaan kwam. Ook hier was zilver het belangrijkste muntmetaal.

Door de veroveringen van Alexander de Grote (336-323 v. Chr.) ontstond er min of meer een uniform geldstelsel in een groot gebied van Macedonië tot India, waarvan de zilveren drachme en de gouden stater de basis vormden. Zijn opvolgers lieten munten slaan met het portret van de vergoddelijkte Alexander. Dit was de eerste maal dat een gewone sterveling op een munt werd afgebeeld. Het was nu nog maar een kleine stap naar de afbeelding van nog levende heersers.
---------------------------------------------------------QQQQQQQ------------------------------------------------------------------

Geschiedenis geld, Romeinen
geschiedenis geld, Romeinen

(zie voor de periode hiervoor: geschiedenis geld, de eerste munten)

De Romeinen hebben een eigen monetaire ontwikkeling doorgemaakt (Romeinse rijk, Romeinse muntwezen en Romeinse muntplaatsen. Hier was al een traditie van primitief kopergeld toen men rond 280 voor Christus voor het eerst zware koperen munten ging gieten, de zogenaamde aes grave, gebaseerd op het Romeinse pond van 327 gram. Pas ongeveer 200 voor Christus werd het zilvergeld belangrijker.

De vele oorlogen van de Romeinen veroorzaakten een grote inflatie. Rond 200 voor Christus woog de aes of as nog maar ongeveer 25 gram. Rond 210 voor Christus werd de zilveren denarius ingevoerd. Deze munt bleef eeuwenlang de belangrijkste Romeinse munt, hoewel het Romeinse geldstelsel gebaseerd bleef op de koperen as en later op de koperen sestertius. Keizer Augustus voerde rond het begin van onze jaartelling een uitgebreide muntreeks van goud, zilver en koper in, dat tot in de derde eeuw na Christus in grote lijnen ongewijzigd bleef.

In het uitgestrekte Romeinse Rijk was er geen sprake van een uniform gebruik van munten. Vooral op het platteland waren bijna geen munten in omloop. Hier overheerste nog de ruilhandel. In de stedelijke gebieden bestond er wel een beperkte geldeconomie, zoals uit de literatuur en uit de muntvondsten blijkt.

In de derde eeuw na Christus had het Romeinse geldwezen ernstig te lijden van inflatie.

Er kwamen verzilverde koperen munten in de circulatie, waardoor het zilver uit het betalingsverkeer verdrongen werd. De gouden aureus kon zich nog een tijd lang staande houden, maar in 313 werd deze door keizer Constantijn de Grote vervangen door de lichtere solidus. Naast de gouden solidus werd er in de vierde eeuw hoofdzakelijk (verzilverd) koper aangemunt.

Banken Het bankwezen in de Griekse en Romeinse tijd ontwikkelde zich op dezelfde wijze als in Babylon, met als belangrijk verschil dat de transacties in geldsommen konden worden genoteerd. Als gevolg van het feit dat er in en buiten het Romeinse rijk veel verschillende geldsystemen voorkwamen, ontstond het beroep van geldwisselaar.

Deze wisselaars namen al snel de functie van bankier op zich door geld dat in bewaring was gegeven weer uit te lenen.

Een voorloper van het bankbiljet vinden we in Egypte waar het bankwezen zich steeds verder ontwikkeld had. Er is een papyrus uit de eerste eeuw voor Christus bewaard gebleven, waarop een lening is uitgeschreven zonder dat de uitlener met name genoemd wordt. Het is zeer waarschijnlijk dat dit stuk papyrus van hand tot hand ging, totdat de inner van de schuld zijn naam invulde en het geld op de vervaldag opeiste.

Ook de Romeinen werkten veel met leningen. Toen Plinius de Jongere (61-114) een landgoed wilde kopen, schreef hij aan een vriend dat hij het geld bijeen zou brengen door zijn uitstaande leningen te innen en een greep te doen in de geldkist van zijn schoonmoeder http://wiki.muntenenpapiergeld.nl/index.php?title=Geschiedenis_geld,_de_eerste_munten

De onderste foto is; Een Gouden Aureus van keizer Augustus (27 v.Chr. - 14 n.Chr.)

Augustus (27 v.Chr .- 14 n.Chr.). AV Aureus.
Vz: Gelauwerd portret van Augustus n.r.
CAESAR AVGVSTVS DIVI F PATER PATRIAE
Kz: Caesares Caius en Lucius staande frontaal met speer en schild,
daartussen lituus en simpulum.
C L CAESARES COS DESIG PRINC IVVENT AVGVSTI F
Zeer zeldzame aureus van de eerste Romeinse keizer.
Geslagen te Lugdunum in 2-1 v.Chr.
Goed portret en geslagen op breed muntplaatje.
Gewicht 7,61 gram, Ø 20mm..
Literatuur: Cohen 42 ; RIC 206(R2) ; BMC 513 ; Calico 176

Geschiedenis van het geld https://nl.wikipedia.org/wiki/Geschiedenis_van_het_geld

Een La Tenè Potinmunt https://www.atmikes.be/images/bodemvondsten/publicatie/Muntvondsten-uit-de-late-la-tne.pdf
=================================+++++++===============================