Paarden dierfibula

Keltische paarden dierfibula

Voorwerp: Paarden dierfibula Keltisch 50-100 B.C.
Materiaal: Brons.
Lengte: 45 mm.

Object: Celtic horse brooch.
Material: Bronze.
Length: 45mm.
Time: 50-100 BC.

Het snelle vervoersmiddel het paard

Ze zijn enorm gehard en vriendelijk van aard. Gelukkig zijn ze door de heuvelbewoners van Portugal al eeuwenlang als werkponies gebruikt, zodat ze niet zijn verdwenen. In de jaren voor Christus werd enig Oosters bloed ingefokt bij de Sorraia pony's door de Phoeniciėrs, waardoor ze wat groter uitvielen. Dit bloed was afkomstig van paarden die in kleine aantallen werden meegebracht uit Syriė, Turkije en Egypte. Natuurlijk bestond het Arabische type zoals wij dat nu kennen toen ook al in Egypte, maar het zou nog eeuwen duren eer het Arabische paard van de Bedouinen zou, ontstaan. Er kwamen ook migranten uit Europa naar het zuiden, die een zwaarder type paard meebrachten. Deze hebben waarschijnlijk zeker zoveel invloed gehad als de Oosterse types, alleen al vanwege hun aantallen.

De klokbekermensen uit 2000 voor Christus waren echte paardenmensen, en fokten paarden in Spanje. De Iberianen uit Noord-Afrika kwamen later, en toen de Kelten uit Europa. Ook deze twee groepen waren paardemnensen, en de Kelten ontwikkelden en gebruikten ijzeren bitten en een klein aantal hoefijzers.

Tegen de tijd dat de Romeinen de Keltisch-Iberische cavalerie verslagen hadden (en dat heeft jaren gekost, ze deden het uitstekend), was het Spaanse paardentype vast geworteld. Het was hetzelfde type dat we vandaag kennen, alleen kleiner. De Romeinen vonden ze geweldig, en vestigden enorme fokkerijen in Spanje. Hun officieren bereden Andalusiėrs, en ze exporteerden ze naar elke uithoek van hun rijk, inclusief hun gebieden in het Midden-Oosten. Het is zeker niet ondenkbaar dat zo'n beetje elk paard in die gebieden oud Andalusisch bloed in de aderen heeft! Het beroemde standbeeld van Marcus Aurelius is daarvan een goed voorbeeld. Hij was een Spanjaard, en had fokkerijen in Spanje. Het paard dat hij berijdt heeft alle klassieke Andalusische kenmerken.

De Romeinen namen de Spaanse rijstijl over. Net als de Moren reden de oude Spanjaarden met korte beugels en gebruikten ze lansen, met aanvallen-en-terugtrekken taktieken. Pas later gingen de Spanjaarden "a la brida" (met lange beugels) rijden, zoals de Europeanen. De geschriften van de Romeinen zitten boordevol verwijzingen naar Spanje en de Spaanse paarden, het kost alleen enig graafwerk om ze boven water te krijgen.

Toen het Romeinse Rijk ten einde liep (inmiddels schrijven we na Christus), waren de Spanjaarden "geciviliseerd" door de Romeinen. En toen de Romeinse bereden soldaten bepantsering begonnen te gebruiken, deden de Spanjaarden dat ook. Dus tegen de tijd dat de Moren in het jaar 700 A.D.hun paarden bepanserden waren al vele roemrijke volkerren vergeten.







 Terug