Voorwerp: Een standaard Romeins legionair emmertje voor onderweg te pruttellen.

Hoorde bij het mars gepak cq. bepakking, berenlul, infanterie, zandhazen.
De emmer is uit een koperen plaat gedreven.
Materiaal: Geel koper.
Periode: 0 - 450 A.D.

One Roman legionary bronze-brass bucket for making the food after the regularly sword fighting in the neighbourhood.

Period approx: 0 - 450 A.D.

Maten en gewichten

"Meten is weten" is sinds de negentiende eeuw het adagium van de natuurwetenschap. Maar al van oudsher heeft de mens in het dagelijks leven behoefte gehad aan kwantitatieve grootheden, met als belangrijkste wel lengte, gewicht en tijd. De oude lengtematen waren gebaseerd op delen van het menselijk lichaam. Vandaar namen als el(leboog), palm, duim en voet. Deze eenheden verschilden echter niet alleen per land maar ook regionaal. Een streven naar standaardisatie zien we al in de Oudheid (Romeinse tijd) maar pas vanaf eind achttiende eeuw zijn in dit opzicht grote vorderingen gemaakt. Lange tijd gold de lengte van de secondeslinger als internationale kandidaat voor de eenheid van lengte maar tenslotte werd in 1790 gekozen voor het veertig miljoenste deel van de meridiaan door Parijs met als naam “meter”. Het Metrieke Stelsel, waarin alle eenheden gebaseerd waren op de meter, werd in Nederland in 1820 van kracht. Rond 1900 werd het meridiaanstukje als basis van het systeem vervangen door een golflengte van licht. Sinds 1983 is de lengte-eenheid gebaseerd op de lichtsnelheid.

 Terug