Romeinse Medisch Gereedschap.

Afmeting: Divers
Periode: 0 tot 400 n.Chr.

The Roman medical aspect of that time and a few bronze medical surgery tools and instruments, used by the surgeons in this Roman/Dutch period, Approximately 0-400 A.D.

Het maken van Romeinse medische gereedschappen ging gepaard met mixing van diverse metalen.

Brons is het meest gebruikte materiaal omdat het makkelijk te smelten is, goed bestand is tegen roest en een zeer mooi uiterlijk heeft, wat toch een belangrijke rol speelt voor een arts die steeds een goede eerste indruk moet maken. Tin en zink worden in bepaalde hoeveelheden toegevoegd aan het brons. Wanneer sterkte voorop staat, wordt meer zink dan tin toegevoegd, terwijl men, wanneer elasticiteit beoogd wordt, brons gebruikt met meer dan vijftien procent tin.

Voor instrumenten die verondersteld worden stevig (zoals brandijzers en tangen) of zeer scherp (zoals messen en zagen) te zijn, zal men ijzer gebruiken. Een groot nadeel is dat dit metaal snel roest. Daarom zijn er relatief weinig archeologische voorbeelden bewaard gebleven, waardoor men moeilijk de reële aanwezigheid van dit metaal kan inschatten. De antieke literatuur informeert ons over de verschillende soorten ijzer, afhankelijk van de bewerking, namelijk smeedijzer, gegoten ijzer (eerder zeldzaam) en staal. Dit lijkt een anachronisme, maar minstens vanaf Galenus wordt een soort staal gebruikt voor scalpels, zodat die niet snel bot worden of verbuigen wat desastreuze gevolgen kan hebben tijdens een operatie.

Goud en zilver worden gebruikt voor de vervaardiging van instrumenten voor zeer rijke artsen en voor oculisten. Minder gegoede medici kunnen hun bronzen instrumenten laten overtrekken met bladgoud of -zilver om indruk te maken op hun klanten. Daarnaast kan men ook imitatiezilver produceren Messing of geelkoper lijkt veel kostbaarder dan gewoon brons, maar qua technische kwaliteiten is er weinig verschil.

Steen wordt gebruikt voor oculistenstsempels en wrijfplaatjeS. Vooral steensoorten met een bladige structuur, zoals leisteen, zijn geliefd. Daarnaast komt ook marmer veel voor.

Tenslotte treft men zelden instrumenten in vergankelijke materialen aan, zoals hoorn, been en ivoor en daarnaast hout.