Deze variant Pelta's is in de vorm van een hangmedallion en de andere waren Pelta harnas beslag.

Er zijn ook pelta fibulae bekend de Pelta is op een van mijn foto's langdurig beschreven vandaar deze korte tekst.

Periode: 1e eeuw - 2e eeuw AD.
Materiaal: Brons.
Afmeting: Variabel.

Het woord gladiator is afgeleid van het Latijnse woord 'gladius' wat 'zwaard' betekent. De gladiatorengevechten waren oorspronkelijk een godsdienstig gebruik van Etruskische oorsprong en werden gehouden bij begrafenissen ter ere van de overledene. Wat begon als een herdenking in 264 v.C. werd al gauw een bloedige sport. De gladiatoren vochten vanaf 80 v.C. in een amfitheater zoals het Colosseum te Rome.

Wie werd gladiator ?

Er waren drie soorten gladiatoren:
- ter dood veroordeelden en misdadigers,
- slaven die streden om de eer van hun meester,
- vrijen.
De twee eerste soorten werden gladiator omdat ze op deze manier hun vrijheid konden terugwinnen. De vrije mensen streden voor het geld en voor hun eer, want als gladiator kon je veel roem verwerven. Gladiatoren bekampten elkaar in twee soorten gevechten: het duel en de jacht.

Een dag in de arena

Als er in het amfitheater spelen waren, werd er begonnen met een parade. De parade en andere evenementen werden vaak begeleid door muziek. De evenementen in de morgen konden beginnen met ingestudeerde gevechten. Dat werd gevolgd door dierengevechten, of het laten zien van kunstjes door getrainde dieren. De lunchpauze werd opgevuld met het executeren van criminelen. Dit gebeurde door er hongerige dieren op los te laten, of ze te dwingen in een toneelstuk te spelen, waarin ze echt dood gingen. Ze konden ook de arena worden ingestuurd voor een gevecht, zonder dat ze getraind werden. Degene die won, moest opnieuw vechten, net zolang tot hij stierf. In de namiddag kwam het hoogtepunt van de spelen: de gladiatorgevechten. Dit waren meestal gevechten tussen verschillende soorten gladiatoren. Tot diep in de nacht werd daarna een feest gehouden.

Soorten gladiatoren

Er waren velen soorten gladiatoren:
De "Samnite" hun benaming kwam van een volk uit een bergachtig gebied in zuid-Italië dat volk werd in 312 vC door de Romeinen verslagen. Ze vochten met de nationale wapens van de Samnieten, als teken van minachting, een groot rechthoekig schild (scutum), een metalen of gekookt lederen scheenbeschermer (ocrea) aan hun linkerbeen, een gepluimde helm met vizier (galea) en lange staart en een kort zwaard (gladius).

De "Tracian had een klein rond schildje, scheenbeschermers aan beide benen, een gebogen dolk (sica) of zwaard, op hun hoofd hadden ze een volledige vizierhelm of een open helm met een brede rand. Over het algemeen werden ze ingezet tegen de Mirmillones.

De "Mirmillone" die bewapend werd op de Gallische manier met helm, zwaard en schild en zo genoemd werd naar de visversiering op hun helm.

De "Retiariusde netman, hij symboliseerde de visser, droeg een lichte pantsering zoals een metalen schouderstuk (galerus) op de linkerarm, hij vocht blootshoofds en hij trachtte zijn "achtervolger" te strikken met zijn werpnet (iaculum) dat hij in de rechterhand hield en indien succesvol maakte hij zijn opponent af met de drietand (fascina) in zijn linkerhand. Hij werd meestal ingezet tegen de secutor. Ze werden aanzien als minderwaardig door gebrek aan pantsering.

De "Secutorde achtervolger, hij vocht met een groot ovalen of rechthoekig schild en lederen beenbeschermers op zijn benen. Hij droeg ook een hoogvizier helm, zijn wapen was een dolk of een zwaard.

De "Sagitarius" was een gehelmde boogschutter die zes pijlen meekreeg.

De "Laquearius" geen helm of schild, zijn wapens waren een bollas of een lasso en een lange dolk, zijn linkerarm en schouder waren beschermd met een zwaar opstaand pantser.

De "Essedarius" zijn intrede in de arena was achterop een strijdwagen, een helm zonder vizier, een middelgroot ovaal schild, een speer en een zwaard en bepantsering op zijn rechterarm.

De "Catafractarius" droeg een klassieke helm, geen schild, wel een tweehandszwaard of een strijdknots, als bescherming had hij een lange schub of maliënkolder en geen beenbescherming.

De "Dimacheirius" had een helm met opstaande rand en een metalen opstaande kuif, hij vocht met twee zwaarden en had een pantser op beide armen en lederen banden om de beide benen.

De "Provocator zijn helm had een opstaande rand met een metalen kuif, en een klein schildje met armbevestiging zodat hij in zijn linkerhand een kort zwaard of een lange dolk kon hanteren. Een stootspeer was zijn primaire wapen en soms had hij twee hoge scheenplaten en soms geen, wel had hij altijd bescherming op zijn rechterhand. Met de opkomst van het christendom vielen de gladiatorenvoorstellingen in ongenade. Keizer Constantijn I heeft de gladiatorspelen wettelijk verboden in het jaar 325, aanvankelijk met weinig effect want ze werden opnieuw verboden door keizer Honorius die leefde van 393 tot 423 en zelfs nog een eeuw daarna zouden ze verder bestaan hebben.

 Terug